Ağaç Şiiri

Sayfayı Yazdır
 AĞAÇLAR
          
Gözlerim açılmadan seninle tanıştım
Sen benim beşiğimdin gıcırdıyan
Sesin ile ninniler söyledin  
Mama sandalyem oldun,
Beslendiğim,büyüdüğüm  
Sonra kurşun kalemim oldun,
Minicik parmaklarım arasında,
Bana yazmayı öğreten,
Sevgimi derslerimi yazdığım kağıdım
Annemin okul çantası,
Sonra çeyiz sandığı oldun sen
 
 
Bahçemde süsüm
Renk renk çiçeklerinle meyveye dönüşen
Polenli balım,reçelim oldun.
İlaçsın hastalara şifa veren
Kuruyan topraklara yağmursun can veren,            
Havamı temizliyen oksijen,
Torağımı tutan ağacımsın sen.
 
 
Yuvamın çatısı, cumbası,direği
Odamın penceresi,dolabı kapısı
Evimde möblem
Soframsın yemeğimi yediğim
Kaşık oldun bizi besleyen,
Ninemin yayığısın ayranını döven
Bastonu oldun dedeme güç veren
Elif'in kağnısı,karasaban tarlayı süren
Ekmeğimizi aşımızı pişirdiğimiz,
Kömürümüz,petrolümüz,yakıtımız oldun sen.
 
 
Sen her şeye çözüm oldun varlığınla
Hayata veda edip,son yolculuğumuzda da
Sardın sarmaladın tahtadan kundak oldun,
 
                                                         Güler Dalgıç
 
Bu içerik 05.03.2013 tarihinde yayınlandı ve toplam 4561 kez okundu.